Ks. prof. dr hab. Wojciech ŻYCIŃSKI SDB († 7 IV 2020)

członek zwyczajny PTM; członek zwyczajny PAMI

W Wielki Wtorek 7 kwietnia 2020 roku w wieku 68 lat zmarł ks. prof. dr hab. Wojciech Życiński, od 1999 roku członek zwyczajny Polskiego Towarzystwa Mariologicznego, od 2012 roku członek zwyczajny Papieskiej Międzynarodowej Akademii Maryjnej w Rzymie (PAMI). Msza święta pogrzebowa została odprawiona 14 kwietnia 2020 roku o godz. 10.00 w kaplicy wewnętrznej Wyższego Seminarium Duchownego Towarzystwa Salezjańskiego w Krakowie, ul. Tyniecka 39.

Maryja – Nadzieja umierających niech wyprosi Mu niebo i radość zmartwychwstania!

Ks. dr hab. Wojciech ŻYCIŃSKI, prof. UPJPII, urodził się 22 lutego 1953 w Nowej Wsi. Był bratem abp. Józefa Życińskiego († 2011). W 1972 uzyskał świadectwo dojrzałości. Rok później wstąpił do zgromadzenia salezjanów w Kopcu. W latach 1974-1981 odbył studia w Wyższym Seminarium Duchownym Towarzystwa Salezjańskiego w Krakowie. Śluby wieczyste złożył 18 czerwca 1980 w Krakowie. Święceń prezbiteratu udzielił mu 19 czerwca 1981 w Krakowie bp Albin Małysiak. W latach 1981-1985 studiował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, uzyskując magisterium (1981), licencjat (1983) i doktorat (1985). Przebywał na stypendium naukowym na Katolickim Uniwersytecie Ameryki w Waszyngtonie (1986) i na Marianum w Rzymie (1989). Habilitację w zakresie nauk teologicznych uzyskał w 1994 na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego na podstawie rozprawy Jedność w wielości. Perspektywy mariologii ekumenicznej.

W 1985 został wykładowcą dogmatyki i ekumenizmu w Wyższym Seminarium Duchownym Towarzystwa Salezjańskiego w Krakowie, gdzie w latach 1990-1994 był prefektem studiów. W latach 1989-1994 był asystentem w Katedrze Mariologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, a od 1992 roku pracownikiem naukowym Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, gdzie 2000 roku objął stanowisko profesora nadzwyczajnego. W latach 1995-2017 był kierownikiem najpierw II Katedry Dogmatyki, a następnie Katedry Mariologii. W latach 1994-1997 sprawował urząd prodziekana Wydziału Teologicznego Papieskiej Akademii Teologicznej, a w latach 1997-2000 dziekana tego wydziału. Od 2000 do 2006 był prorektorem Papieskiej Akademii Teologicznej ds. Nauki i Współpracy Krajowej i Zagranicznej.

Był autorem monografii z zakresu mariologii, m.in. Johna H. Newmana teoria rozwoju doktryny mariologicznej (Lublin 2010) i Matka, która pozostała Dziewicą (Kraków 2017). Ponadto w „Bibliotece Mariologicznej” opublikował artykuły:

  • 50 lat dogmatu o Wniebowzięciu Maryi. Ekumeniczne wątpliwości i nadzieje, w: Mariologia na przełomie wieków (BM, 3), red. L. Balter, P. M. Lenart, Częstochowa-Niepokalanów 2001, s. 117-129;
  • „Rosarium Virginis Mariae” Jana Pawła II i nasze uczenie się Chrystusa od Maryi, w: Odkrywanie Różańca (BM, 6), red. T. Siudy, W. Życiński, Częstochowa-Kraków 2003, s. 107-117;
  • Jana mariologia na polskiej drodze maryjnej dzisiaj?, w: Na polskiej drodze maryjnej (BM, 10), red. A. Gąsior, J. Królikowski, Częstochowa-Pasierbiec 2007, s. 139-151.