Tom Ojcowie wspólnej wiary przynosi teksty, których Polska nie otrzymałaby bez szczęśliwej winy niedopatrzenia. Ich autorzy nie byli w ogóle brani pod uwagę przy programowaniu serii Beatam me dicent. Redaktorzy nie zdołali obronić się przed dominującym stereotypem myślowym, według którego od Ojców Kościoła przechodzi się z lekkim sercem, niemal bezpośrednio, do wielkiej scholastyki w. XIII, jak gdyby w międzyczasie, a więc na przestrzeni czterech do pięciu stuleci nie pojawiło się nic godnego uwagi.